Euskampus Fundazioak eta IdExBordeaux-ek sinposioa antolatu zuten azaroaren 19an eta 20an, Bordelen. Bi erakunde horiek EHU/UPVko eta Bordeleko Unibertsitateko nazioarteko bikaintasun-campusak dira, hurrenez hurren, eta bi unibertsitateen arteko lankidetza-proiektuak sustatzen dituzte, besteak beste. Sinposioan, 300 lagun baino gehiago elkartu ziren: batetik, bi unibertsitateetako ikertzaile, irakasle, doktoretza-ikasle eta kudeatzaileak; eta, bestetik, bi unibertsitateetako errektore eta goi-karguak, EAEko eta Akitaniako lehendakariak, eta DIPCeko presidente Pedro Miguel Echenique. Sinposioaren helburua zen bi unibertsitateen arteko lankidetza-proiektuak sustatzea zenbait zientzia-arlotan, hala nola, materialak, ozeanoak, ekosistemak, osasuna eta gizartea, berrikuntza eta sormena, eta arkeologia.
Elhuyar Aholkularitzakook eleaniztasunarekin lotuta proiektu batekin gabiltza lanean Euskampusen; zehatz-mehatz, hizkuntza-aniztasuna modu eraginkorrean kudeatzeko lagungarria izango den metodologia eskaintzen eta aholkularitza teknologikoa ematen. Izan ere, Euskampuseko kideek etengabeko harremana dute eguneroko lan-jardunean hizkuntza-profil ezberdineko jendearekin, EAEko eta Europako erakundeetako, eta, bereziki, Bordeleko Unibertsitateko lankideekin. Gomendioak egiten dizkiegu askotariko komunikazio-egoeretan (bezero eta hornitzaileekiko harremanetan, langileen artekoetan, lan-prozesuetako informazioa kudeatzean…) hizkuntza-irizpideak modu planifikatu eta integralean aplikatzeko, bai eta baliabide informatikoak erabiltzeko ere.
Lankidetza horren haritik, Juanjo Perez eta biok izan ginen sinposioan, partaideen arteko harremanetan hizkuntzak nola erabiltzen zituzten aztertzeko. Sinposioan, euskara, gaztelania, frantsesa eta ingelesa nahasi ziren ikertzaileen eta ikasleen lan-saioetan. Ingelesa izan zen denentzako lingua franca; aurkezpenak eta eztabaidak egiteko maila batean edo bestean denek hitz egiten zuten hizkuntza. Buruz buruko harreman informaletan, ordea, solaskide guztiek hobekien menderatzen zuten hizkuntza hautatzen zuten: euskara, frantsesa edo gaztelania. Bi unibertsitateetako kideek ontzat eta baliagarritzat jotzen dute nazioartean, zientzia esperimentalen arloan, elkar ulertzeko hizkuntza bat izatea (ingelesa), nahiz eta onartzen duten eskolak ematean, artikuluak eta tesiak idatzi eta epaitzean eta antzeko lanetan, adierazteko ahalmena galtzen dutela, eta, beraz, itzultzaile eta zuzentzaile profesionalengana jotzen dutela maiz. Solaskideen gaitasunak eta zailtasunak izaten dira hizkuntza hautatzeko irizpideak, eta, lehen harremanetan ezarri ohi da, senez.
Azpimarratzekoa da, bestalde, EAEko eta Akitaniako ordezkari politikoak beren ama-hizkuntzan (euskaraz/gaztelaniaz eta frantsesez) mintzatu zirela eta esan osteko interpretazioa erabili zutela inaugurazio-hitzaldietan. Aitzitik, Pedro Miguel Echeniqueren hitzaldiko aldi bereko interpretazioak izan zuen balorazio onena —bikaina—; izan ere, ezin hobe transmititu zituzten interpreteek fisikariaren graziak eta anekdotak.
Laburbilduz, esan liteke zientzia esperimentalaren komunitatean, elkarrekin lan egiteko interesa gailentzen zaiola hizkuntzek eta kulturek sor ditzaketen oztopoei. Hori horrela, ezinbestean planifikatu eta kudeatu behar dira ingurune eleaniztunak, eta beharrezko neurriak eta bitartekoak ezarri, komunikazioa egokia izan dadin.
Sarreren RSSa
Iruzkinen RSSa